Taa Deli Petro zamanından, soğuk yüreklerine yerleşen "Çerkessiz Kafkasya" utkusunu gerçekleştirmek sana nasip oldu ha!
Biliyor musun, buralarda da yapıyorlar benzer şeyleri... Örneğin, benim köyümdeki dağlarda yetişmiş binbir çeşit ağacı kesip, çam ekmeye kalktılar! Ne mi oldu? Çamlar kurudu. Yine diktiler. Büyümedi, beğenmedi toprağı ağaçcıklar. Eee, doğa üzerinde yaşayacak ağaca da, insana da kendisi karar verir Aleksandır.
Bak, Afirika'dan menekşe geliyor buralara. Üç ay anca hayatta kalıyor çiçekcikler. Oysa vatanlarında oniki ay çiçekte... Hem de kocaman, rengarenk çiçekler.
Şimdi sen, yattığın yeri zehirleyip gittin ya. Ama bak ülkende neler oldu, neler...
Bize gelince, yeni topraklarımızda kök vermeye çalıştık. Ama dağlarımızı, denizlerimizi, derelerimizi, mis kokulu çiçeklerimizi, pamuk helve bulutlarımızı unutmadık, unutmayacağız da.
Senden önce de, sonra da soykırımcılar görüldü bu gezegende, hala yaşayanlar da var. Onlar da zehirlediler girdikleri toprağı. Onbinlerce insan öldürdüler senin gibi. "Toprak, toprak" diye insanlığı kırıp geçirenlerin, toprağa doyamayıp sonunda gözünü toprak doldurması pek komik ama, toprağına göz dikenleri durdurmak, önlemek de sıcak insanların işi. Aydının, bilim adamının, yazarın, çizerin, entellektüelin. Öyle değil mi Aleksandır? Döneminde sen de N. Rozen'i dinleseydin, "Bu insanları topraklarından sürmek yanlış. Onları anlamak, gelenek göreneklerini öğrenmek, tanımak gerek" diyen adamı. Böyle mi olurdu... Bu trajediyi bunca insan yaşar mıydı Alaksendır?
Soyun kırılsın soykırımcı (ee, kırıldı da, hanedan nerede?). İnsan haklarına saygılı, demokrat yüreği, bilim ve insan sevgisi dolu yeni insanlar gelsin (bir ara umutlandık da).
Seni tarihin zehirli sayfalarına gömdüm Aleksandır. Yaşattığın soykırımın hesabını, faturasını da ülkenin -onca büyük yazar, çizer, bilim adamı çıkarmış ülkenin- şimdiki aydınlarına havale ediyorum. Bir gün kabul edip, gereğini yerine getireceklerine inanarak.
Sen bizi tanımamışsın Aleksandır... Öyle kolay bitmeyiz biz. Ne filitler sıkıldı üstümüze, kaç kez kırıldı dallarımız. Ama ayaktayız. Nice Çarı çarçur etti bu millet. Şükür topraklarımızda bıraktığımız tohumlar adımızı yaşatıyor hala ve damaklarımızda hala toprağımızın tadı var.
nan
Fidel Tanba
