Mansur Balcı’yı Ölüm Yıldönümünde Saygıyla Anıyoruz.

Değerli yazarımız, büyüğümüz, dostumuz, abimiz Mansur Balcı'yı ölümünün birinci yılında saygıyla ve  özlemle anıyoruz. 
div>
 
 

Mansur Balcı bizim toplumumuzda yetişmiş müstesna insanlardan biriydi,
Kimlik bilinci vatan sevgisi dil kültür gibi toplumu toplum yapan her konuda duyarlı kendisini yetiştirmiş çok kıymetli bir kardeşimizdi
Klasik bir söz vardırya Tanrı iyi insanları yanına alır diye işte Mansur’u da yanına çok erken aldı 
aramızdan ayrılışının yıl dönümü ben Emin’im bir cennet bahçesinden bizi izliyorsun.
Özlemle yad ediyoruz seni mekanın cennet olsun kardeşim..
Yaşar Aslankaya / KAFFED Başkanı
 

Çok kıymetli bir insan, bir ağabey, bir Adıge Mansur Balcı aramızdan ayrılalı tam bir yıl oldu. Neredeyse komşu köylüm olmasına rağmen, çok uzun yıllar sonra tanımıştım kendisi. Geç de olsa, iyiki tanıdım. 
 
Zifiri karanlığın, yokoluşun ve asimilasyonun yüreklere, beyinlere kanıksatılmaya çalışıldığı; bunlara karşı suskunluğunsa erdem sayılmaya başlandığı zamanlarda yazılarıyla, şiirleriyle bir ses, bir umut bazen de bir isyan haykırışı olmaya çalıştı Mansur abi. Bir halk geleceğe ilişkin iddialar dillendiriyorsa, bunun ciddiyetiyle hareket etmelidir dedi ve diasporada Gılahsteney'de başladığı mücadeleye anavatanına yerleşerek devam etti. Kalemiyle bizleri kah hüzünlendirdi, kah düşündürdü. Ama maalesef, ataları gibi "Yistanbılaque" olmak zorunda kaldı tekrar ve tedavi amacıyla bulunduğu İstanbul'da aramızdan ayrıldı. 
 
Vefatından bir kaç ay önce, İzmir kordonda bir kış akşamı çaylarımızı yudumlarken, aşağıda bir kısmını paylaştığım "şiirimsi" ve kendi deneyimleri üzerine uzun uzun sohbet etmiş, hatta daha çok yazmam konusunda beni hafifçe fırçalamış, sitem etmişti. "Kalemini korkak alıştırma nıbjoğ!" Sitem ettiği bir başka konu, Diaspora'da Çerkes edebiyatının istenilen kıvama gelmeyişiydi. Ah keşke, Diaspora Çerkesleri'nin kendi içinden çıkan yazarları için ardarda imza günleri düzenlemeye başladığı bugünleri görebilseydi.
 
 
"...ben karanlığa giderim sakallarım üşür        
tılsımını yitirmiş aynalarda kırılır sesim
yamçısını giyinmiş bir gecede
dudaklarımda ıslığım kanar
güneş vurmaz yüzüme
siyah-beyaz hatıralar eşiğinde 
kalır nefesim..."  
 
 
Allah gittiğin yerde dinlendirsin seni Mansur abi. Ben tavsiyene uymaya gayret gösteriyorum. Artık kalemimi korkak alıştırmak yok...
 
Wuzdequam Tham wuşiğatınş şınahıjj...
Seraxa Vedat Yılmaz

Aynı düşler, aynı yollarda ancak farklı şiir dizelerinde geçti hayatlarımız. Nalçik’ in yeşil bahçelerinde kurulan ortak hayallerin farklı uçlarından tuttuk çocuklar için. Daima tanımaktan onur duyduk, duyuyoruz. Özlemle...

Metin Kılıç


div>
Her insanın hayatında dönüm noktaları vardır. Benim ki bir bomba oldu. 20 temmuz 2015... Suruç... Büyük yaralar açtı o bomba hem bedenimde hem hayatımda. 4 kişilik ailemin yarısını aldı. O müthiş gürültülü ses kulaklarımdan gitmeyen bir çınlama ve duyma kaybı yarattı. Aslında bunlar çok küçük bir kısmı. O gürültü, toz bulutu bana kocaman bir aile verdi. Bir çoğu hiç tanımadığım/tanımayacağım, büyük bir kısmı da hayatımdan hiç gitmeyecek olan büyük bir aile. 
div>
   Yaralarım henüz tazeyken koşup gelmişti yanıma Mansur abi. Her zamanki naifliğiyle omzuma dokunup derin derin nefes aldı ve gözlerini yere indirerek yutkundu. O an anladım ki artık her zamankinden daha yakın olacaktık. Oldukta... Bursa'da, yanımda geçirdiği anları 'keşke düş olsaydı' diye tanımladı. Keşke Mansur abi, o günlerde, bu günlerde düş olsaydı. 'Dünyayı omuzlarımda taşıdığımı hissediyorum' demiştim. Sırtıma kibarca dokunarak 'daha dik şekilde taşımalısın. En güçlümüzsün. Sen nasılsan bizde öyleyiz. Bunu unutma!' demişti. Eğer merak ediyorsa bilsin ki biz bu dünyayı hem taşırız, hem değiştiririz. Meyve ağaçlarının altında çocuklara onun şiirlerini biz okumaya devam edeceğiz. Geçen gün evinin bahçesindeydim. Kardelenler açmış. Öyle güzeller beyaz kardelenler. Birde bir karga toprağa bir ceviz saklamıştı. İkiye bölmüştüm. Birini Nartan'ın bahçesine, birini O'nun bedeninin yanına göndermiştim...Daima naif gülüşü ve güzel anılarla hatırlayacağız...Hoşçakal Mansur abi, hoşçakal sevgi dolu şair abimiz...
 
Sinem Kılıç
 
div>
 
div>

''ben nerede ölürsem bir damla iksir
iki damla göz yaşıyla yıkayın ellerinizi
orada hepiniz. 
gecikmiş günahlarımın içinden geçerken 
acının tam ortasında
küçük küçük kuş gözleri oturtun kapılarınıza'' demiştin ya..

p>

Gelecek hayatlarımızın ortasına küçük ve kısık gözlerini oturtup gittin hepimizin..
Mekanın cennet olsun Bağtır Mansur....

Ümit Dinçer /İKKD Başkanı

div>
div>
 
div>

div>
 
Otobüsle 21 Mayıs için Nalçike gittiğimizde köy ziyareti sırasında köylülerle tanıştırırken...
div>
 
div>

nan



Kaffed

Share
Düzce Üniversitesi'nde 14 Mart Adige Dil Günü Etkinliği Yapıldı Previous post