Anzorıko Çeslav'a, Kuşha Doğan'a.
p>+''+
Wered'lere yaslandı hüzünler
sürgün acıları
"Artık
Kafkasyalı bir babaanne öyküsü... (ydü) hayat
çocuklara anlatılan:
Usulca ve rahat
ve doygun bir ses..." ti.
Gecenin unutkan örtüsünde büyüyor çığlık
ne göğü delen yeşil
ne de mavi
okyanus çatlatan
muhaceret çorak toprak
yorgun bir deniz... diaspora
Saşa!
sesin unutturamıyor karadenizi
bak yine emiyor anne'yi
üç aylık ölü bebek bak yine pazarda... yine satılıyor sarışın...
mavi gözlü çocuk
(Saraylı hala!
saraylı teyze! hep gözyaşınla mı sulardın
çiçeklerini saray(!)ının
yine özleyiştir kardeş
yine bir çocuğun... şekeridir elmalı)
Çığlığın...
dantel örüyor
yanık köşelerine
kabuslarımın...
Saşa!
birlikte... şarkıların ve kalbim!
sen de mutlaka...
mutlaka şiirimi... duymaktasın
+''+Erol Açıyba
