Abhazya’ya saldırı kararı, Gürcistan Devlet Konseyi tarafından 11 Ağustos 1992 tarihinde alınmış, buna bahane olarak ise “Tren yollarının saldırgan eylemcilerden korunması” yalanı uydurulmuştu. Oysa böyle bir durum söz konusu dahi değildi. Gürcistan saldırısının asıl nedeni, Abhaz halkının büyük kısmını ya yok etmek, ya da sınır dışı edip, ardından bağımsızlık hareketini bastırarak Abhazya devletini işgal ettikten sonra bu sorunu sonsuza kadar ortadan kaldırmaktı.
Sözde Abhazya probleminin yanı sıra, Gürcistan’daki olası diğer etnik problemleri de kendilerine göre daha başından çözerek Migrel, Svan ve diğer etnik kökenleri Gürcü üst kimliğinde bir araya getireceklerdi. Yeniden yapılanma dönemindeki olayların da gösterdiği gibi Abhazya’ya yapılan saldırılar Gürcü toplumu için her zaman bir araya getirici bir rol oynamıştır. 14 Ağustos 1992 – Gürcistan Abhazya’ya karşı silahlı saldırı başlatır. Abhazya Yüksek Sovyet'i Başkanı Vladislav Ardzınba televizyondan Abhaz halkına, Gürcü saldırganları geri püskürtmek için seferberlik çağırısında bulundu.
Abhazya Yüksek Sovyet'i de aynı gün 18-40 yaş arası erkekler için seferberlik ilan ederek, yerel askerler arasından her biri 500 kişiden oluşan 5 taburun kurulmasını kararlaştırdı. Her yaştan kişi vatanlarını korumak için ayaklandı ve böylece Abhazya kurtuluş savaşı başladı. 25 Ağustos 1992 tarihinde işgalcilerin komutanı Gia Karkaraşvili tv ve radyodan dehşet verici şu cümlelerle halka seslendi: “Özellikle Ardzınba yanlılarını uyarıyorum. Sizi temin ederim ki bugünden itibaren savaş esiri almak yasaktır, eğer görüşmeler bir sonuca ulaşmazsa ayrılıkçılar emin olsunlar ki yüz bin Gürcünün ölümü pahasına da olsa doksan yedi bin Abhazın tamamı ölecektir…” 13 aydan fazla süren 1992-1993 Gürcistan – Abhazya savaşı, halkımız için gerçek bir kurtuluş savaşı olmuştur. Zafer ile neticelen bu savaşın bir daha yaşanmaması dileğiyle...
KAFKAS DERNEKLERİ FEDERASYONU
nan
Kaffed
